Veelgestelde vragen
Mag ik de urn mee naar huis nemen?
Ja, dat gebeurt heel vaak. Tot 1994 bepaalde de wet dat de urn in het crematorium moest blijven. Daar is dan een urnengalerij en/of een urnentuin. Nabestaanden willen echter hun dierbaren dicht bij zich hebben. Dat is dan óf thuis óf op een begraafplaats bij hen in de buurt. Veel begraafplaatsen hebben nu ook urnentuinen en urnenmuren.
Krijg ik de as mee na de crematie?
Nee. Het is bij wet bepaald dat de as vier weken in het crematorium moet blijven in een afgesloten ruimte. Deze ruimte heet ‘algemene nis’ en is niet voor nabestaanden en/of bezoekers toegankelijk. Zo’n periode voorkomt overigens ook dat nabestaanden overhaaste beslissingen nemen ten aanzien van de asbestemming.
Mag ik zelf bepalen wat ik doe met de as?
Je mag de urn ergens thuis neerzetten of in de eigen tuin begraven of bijzetten. De as zit niet los in de urn, maar altijd in een asbus of in een ashoes. Blijft de as in de urn dan moeten asbus of ashoes wel gesloten blijven en moeten naam en crematorium-nummer twintig jaar lang leesbaar blijven. Dat is belangrijk, want als later een nieuwe bewoner de tuin omspit en de urn vindt, kan hij de urn bij het crematorium terugbezorgen.
Mag ik zelf kiezen waar ik de as uitstrooi?
Je moet van de eigenaar van de grond toestemming moet hebben als je de as op zijn of haar grond wenst uit te strooien. Verstrooi je de as in je eigen tuin, dan is dat geen probleem, maar als je de as elders op een dierbaar plekje wilt verstrooien, dan mag dat niet zomaar. Als je de as in de natuur wil uitstrooien, dan moet je toestemming hebben van bijvoorbeeld Staatsbosbeheer of Rijkswaterstaat.
Moet ik erbij zijn als de as wordt verstrooid of de urn wordt bijgezet?
Nee. Je kunt het overlaten aan het uitvaartcentrum of crematorium. Dat is een eigen keus.
Mag de as worden verdeeld?
Nabestaanden kunnen vragen of het crematorium de as over verschillende asbussen of urnen willen verdelen. Het kan ook zijn dat een deel van de as in een urn gaat en een kleiner deel in een hangertje of medaillon. Op die manier kunnen meerdere nabestaanden een dierbare dicht bij zich hebben. Overigens is de rechthebbende van de as de enige, die opdracht tot verdeling van de as kan geven.
Mag ik de urn of de as meenemen naar het buitenland?
In principe mag de as weg uit Nederland, maar veel landen laten de as niet toe zonder toestemmingsverklaring van de betreffende ambassade. Ieder land heeft namelijk eigen wetgeving. In Duitsland bijvoorbeeld moet de as altijd in het crematorium blijven. Dat is dan ook de reden dat veel Duitsers uit de grensstreek hun overledene in Nederland laten cremeren. Na vier weken, mogen zij hier wel de as mee naar huis nemen en kunnen daardoor hun dierbare overledenen altijd bij zich houden.